Culturele dimensies in de Spaanse en Iraanse cultuur

Hieronder volgt een onderzoek naar de Spaanse en Iraanse culturen aan de hand van de culturele dimensie theorie van Geert Hofstede. Hierin wordt de mate van machtsafstand, individualisme, masculiniteit en onzekerheidsvermijding vergeleken.

De Spaanse cultuur

Machtsafstand (gemiddeld)

De machtsafstand in Spanje is een gemiddelde omgang tussen invloedrijke mensen, en inwoners die relatief weinig inbreng hebben. Spanje is een democratisch land, dus inwoners, ondergeschikten hebben bij elkaar veel invloed op de regering. Voor reisorganisaties is het van belang dat de mening van de vakantiegangers en ook ondergeschikten duidelijk naar voren komt.

Individualisme/Collectivisme (gemiddeld)

Spanjaarden zijn iets meer individueel ingesteld als collectief. Spaanse families houden familiebedrijven vaak voor tientallen jaar in tact en de overheid is geneigd om veel instanties particulier te houden. Spanjaarden reizen graag met familie en vrienden, maar ook worden er veel individuele reizen gemaakt.

Masculiniteit/Feminiteit (feminiteit)
Spanjaarden zijn echte levensgenieters, lekker uitgebreid eten, de tijd nemen voor activiteiten die ze graag doen, maar op zijn tijd ook presteren waar nodig is. Voor reisorganisaties is het daarom belangrijk om in te spelen op de bourgondische Spaanse cultuur. Ontspannende vakanties met veel rust en wellness zijn erg in trek bij de Spanjaarden

Onzekerheidsvermijding (hoog)
De Spanjaarden willen veel zekerheid, plotselinge veranderingen zijn moeilijk om mee om te gaan. Veel tradities in Spanje blijven daarom ook honderden jaren bestaan, zoals de traditionele stierengevechten. Ook al komt de uitdrukking mañana, mañana (het komt ‘’morgen’’ wel) uit Spanje, het is toch verstandig voor reisorganisaties om duidelijke plannen en een duidelijk agenda weer te geven, geen verassingen.

De Iraanse cultuur

Machtsafstand (hoog)
de machtsafstand is in Iran erg hoog, ondergeschikten in Iran vinden het ook niet erg als een persoon of bestuur de baas in het land is. Ook binnen een groep of gezin is de machtafstand vaak erg hoog, er bestaat een soort van rangorde binnen de groepen. Voor reisorganisaties zullen niet heel veel rekening met deze machtsafstand kunnen houden.

Individualisme/Collectivisme (Collectivisme)
individualisme is erg laag in Iran, inwoners hebben sneller de neiging om in groepen te opereren en minder zelfstandigheid. Ook erg veel instanties zijn onderdeel van de overheid. Ook zorgen de inwoners veel voor elkaar, een bejaarde man of vrouw gaat bijvoorbeeld niet naar een bejaardentehuis, maar wordt verzorgt door familie en vrienden. Iraniërs komen erg veel voor elkaar op en steunen elkaar waar dat nodig is.  Voor reisorganisaties is het van belang om de nadruk meer te leggen op groepsvakanties dan individuele reizen.

Masculiniteit/Feminiteit (Masculiniteit)
in een gemiddeld Iraans gezin zorgt de vrouw voor de kinderen en doet het huishouden. De man daarentegen zorgt dat er geld verdient word en zal geen emoties tonen. De man is ook duidelijk de baas in het gezin en in veel families hebben vrouwen geen inbreng in de gang van zaken. Voor reisorganisaties is het moeilijk om op dit feit in te spelen, het is belangrijk dat de organisatie op een eerlijke manier met mensen omgaat en niet mannen bevoordeeld.

Onzekerheidsvermijding (hoog)
De meeste Iraniërs willen weten waar ze aan toe zijn en houden niet van onzekere situaties. De Iraniërs zijn vanaf hun geboorte gewend om in een groep te wonen en leven waar er duidelijke regels zijn. Elke groep bevat ook een soort van rangorde, en taken die je opgelegd krijgt, behoor je ook uit te voeren. De omgang binnen groepen is van de ene kant dus erg zorgzaam en van de andere kant ook erg streng.